Opera Requiem

Imagina que estás dentro de Maya, el cuerpo yacente.
Sueñas con un coro anunciando el Apocalipsis, mientras que rezumas guitarras eléctricas
y pianos y trompetas y unas voces de las que emergen dos personajes que son tu propia
polaridad, la femenina y la masculina, la humana y la preternatural, que mutuamente se
entrelazan, se repelen, se anulan, se (auto)engañan, se perdonan, se conquistan, se
disuelven, se violan y se aman.


I. PRESENTACIÓN DEL ÁNGEL (Et vidi angelum)

et vidi angelum descendentem de caelo habentem clavem abyssi et catenam magnam in
manu sua et adprehendit draconem serpentem antiquum qui est diabolus et Satanas et
ligavit eum per annos mille et misit eum in abyssum et clusit et signavit super illum ut
non seducat
amplius gentes donec consummentur mille anni post haec oportet illum solvi modico
tempore.

(ÁNGEL)
Nada es tuyo ¿qué creías?
Cuando menos te lo esperes volveré
a reclamar lo que es mío.
Disfruta mientras puedas.

A la sombra infinita
que sembré en tu corazón nada más nacer
le pertenece tu vida
disfruta mientras puedas.
Me pertenece tu vida
disfruta mientras puedas.

II. DESPERTAR DEL HOMBRE

(HUMANO)
Recuérdame que no caiga en la trampa otra vez.
Tendrá que haber una forma de escapar de tí y de mí.
Lobotomía o algo así…
como en “The eternal sunshine for the spotless mind”.

III. PETENERAS

(ÁNGEL)
No tienes otra salida:
Robotizar tus sentidos.

(HUMANO)
Toma mi alma en tus brazos y destrózala.
Si ya cumplió su misión y ahora fuye en riadas de sangre que dan de beber al inferno.
Ahora me encuentro tan solo….
Todo da vueltas y baila,
pero es una falsa danza.
No funcionó tu conjuro.

(ÁNGEL)
Si no ves otra salida quiebra el cristal.
Amenazar con tu muerte te reportará
ser otro show para infames caricaturas de humanos.

(HUMANO)
Me salvará el corazón
y me esclavizará.
Este mordisco me librará
de ser otro androide.
Toma mi alma en tus brazos
y destrózala.
Si ya cumplió su misión
y ahora fuye en riadas de sangre que dan de beber al inferno.

IV. FELIZ (Intermezzo)

Me he cansado ya de tanto drama, tanta herida abierta, tanto infringirme este dolor.
Voy a recostarme en el sofá, no quiero hablar con santos ni con demonios nunca más.
Y acordarme de tí
justo antes de soñar
con sirenas que vuelan.
Ya dejé de castigarme…

Feliz…..
más que cualquier criatura en la tierra
casi como un mono-araña en la selva.

Y gozar de la tranquilidad que dan las ruinas a mi alrededor.
Ví señales de humo blanco y supe al fn que lo peor había pasado.
No vengáis a por mí. Lo juro, aquí estoy en paz.
El silencio es mi amigo y casi llego a ser

Feliz…..
más que cualquier criatura en la tierra
casi como un mono-araña en la selva.

V. BLUES VAMPÍRICO (haec est resurrectio prima)

(HUMANO)
Sedientos
sedientos de mi sangre
estáis todas las almas exangües
la perra
que mendiga espíritu
cuando se le niega la carne.

ceteri mortuorum

Bajaré esta noche a los sepulcros // non vixerunt donec
donde ya sólo habrá resurrección // consummentur
¡Qué tranquilo habitaba en nuestra isla! // mille anni
Y era un monstruo dormido…

Crearé una llama más brillante // ceteri mortuorum
cuando el duende acompañe a mi valor // non vixerunt donec
ahuyentando a millones de fantasmas // consummentur
entre carcajadas y graznidos de relámpagos. // mille anni haec est resurrectio prima

VI.RECONCILIACIÓN (et vidi thronum magnum candidum)

(ÁNGEL)
No sé lo que me ha pasado,
tengo las alas rotas.
¿Sabes? Te he necesitado
tanto como tú a mí
porque yo
no existo //et cum consummati
si no me imaginas//fuerint mille anni
si tú no me imaginas.

Vuelve por favor//solvetur Satanas
a invocarme
yo no existiré si tú//de carcere suo
no me imaginas.

(HUMANO)
Hoy un duende está a mi lado,//et vidi thronum
es la voluntad de poder.//magnum candidum
Sí, por mí todo olvidado,//et sedentem
no te guardaré//super
rencor.//eum.

…et vidi mortuos magnos et pusillos stantes in conspectu throni et libri aperti sunt et
alius liber apertus est qui est vitae et iudicati sunt mortui ex his quae scripta erant in
libris secundum opera ipsorum.

VII. REEXPOSICIÓN

et vidi angelum descendentem de caelo habentem clavem abyssi et catenam magnam in
manu sua et adprehendit draconem serpentem antiquum qui est diabolus et Satanas et
ligavit eum per annos mille et misit eum in abyssum et clusit et signavit super illum ut non seducat
amplius gentes donec consummentur mille anni post haec oportet illum solvi modico
tempore.

(ÁNGEL)
Te has tragado todo el cuento,
cómo me divierto con tu estupidez.
La distracción favorita en el circo “Las estrellas”
Me pertenece tu vida
disfruta mientras puedas.

Si te duele todo el cuerpo
aún hay otra cosa que deberías saber:
Que te daré vida eterna,
no renunciaré nunca
a mi mejor marioneta.
Relájate y disfruta.

VIII. DESPEDIDA

…et dedit mare mortuos qui in eo erant et mors et inferus dederunt mortuos qui in ipsis
erant et iudicatum

est de singulis secundum opera ipsorum et inferus et mors missi sunt in stagnum ignis
haec mors secunda

est stagnum ignis et qui non est inventus in libro vitae scriptus missus est in stagnum
ignis.

IX.EPÍLOGO
—————————————————————–

Música y letra
David Montañés Pérez

Texto en latín
Apocalipsis de San Juan, 20.

Coro
Canticum Novum, dirigido por Jorge Rodríguez Morata

Piano y voz, guitarra, bajo, batería, synths, coros
David Montañés, Noel Ruiz, Paco Solana, Álvaro Blas, Carlos Marqués, María del Mar Montañés.

Trompetas y saxo tenor
Gregorio Buendía, F.J.Ruiz»Zufre», Pedro Moreno.

Colaboración especial voz
Antonio Arias.

Producción Coreográfca
Colectivo Enclave

Asesoramiento escénico y coreográfco
Patricia Cabrero Ruíz

Intérpretes-creadoras
Mercedes Gª López (Humano)
Laila Tafur (Ángel)
Maya Vergel (Cuerpo Yacente)

Iluminación y Sonido
Daniel Gutiérrez
Enric Martín

Coordinación general
Rafael Ruiz Álvarez

Agradecimientos
Sergio Ladrón de Guevara, Elisa Aguilar, Juan María Pedrero, Daniel Posadas, Paul Grau, Pedro Izquierdo y Julio Sánchez.

0